Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych
Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych
Polska nie odzyskała wolności wraz z zakończeniem II wojny światowej. Nasza Ojczyzna pozostała pod okupacją radziecką, a prawdziwi patrioci, którzy sprzeciwiali się sowietyzacji, byli więzieni, brutalnie torturowani i mordowani bez uzasadnienia. Ta grupa to Żołnierze Wyklęci, nazywani przez komunistyczną propagandę bandytami, faszystami. Podjęli działalność partyzancką, ukrywali się w lasach, żyli prawem wilka. Historia upomniała się o nich po wielu latach.
1 marca obchodzą swoje święto –
Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych.
We wtorkowe przedpołudnie w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia, w której, w szczególny sposób, przybliżono sylwetkę młodziutkiej Danusi Siedzikówny „Inki” – sanitariuszki 5 Brygady Wileńskiej, zaprzysiężonej wraz z siostrą do Armii Krajowej w 1945 roku. Skazanej podwójnym wyrokiem śmierci i zamordowanej w 1946 roku.
„Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”
– to słowa nastoletniej patriotki, której do końca nie udało się złamać. W jej rolę wcieliła się Zuzanna Dulny.
Wśród wielu pięknych wierszy i pieśni patriotycznych wybrzmiały słowa podziękowania, hołdu, szacunku i uznania dla Niezłomnych za walkę z wrogiem. Święto Żołnierzy Wyklętych boleśnie splata się z toczącą się na naszych oczach wojną na Ukrainie. My też musieliśmy bronić Ojczyzny – naszego domu, przed Rosjanami. W ramach solidarności z naszymi sąsiadami w czasie pieśni „Biały krzyż” Krzysztofa Klenczona – którego tata był również Żołnierzem Wyklętym, na ekranie ukazała się flaga Ukrainy. Historia nigdy nie stoi w miejscu i zawsze, prędzej czy później, oddaje sprawiedliwość bohaterom, którzy na to zasługują.
„Jak myśl sprzed lat
Jak wspomnień ślad
Wraca dziś pamięć o tych
Których nie ma”